บทที่๓
จุดมุ่งหมายในการเเต่ง
ความมุ่งหมาย แสดงเพื่อความบันเทิงของประชาชน
บทละครนอกเป็นบทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๒
มีทั้งหมด ๕ เรื่อง คือ เรื่องไชยเชษฐ์ สังข์ทอง มณีพิชัย คาวี และไกรทอง
ละครนอกทั้ง ๕ เรื่องนี้เป็นนิทานจากนิตชาดกบ้าง ปัญญาสชาดกบ้าง
และนิทานพื้นบ้านบ้าง โดยเฉพาะเรื่องไกรทองถือว่าเป็นนิทานพื้นบ้านที่มีเค้าเรื่องจริง
บทละครเหล่านี้เป็นบทละครของเดิมครั้งกรุงศรีอยุธยารัชกาลที่ ๒
ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นใหม่เฉพาะตอนที่จะให้ละครผู้หญิงของหลวงเล่นเป็นละครนอก
บทละครนอกทั้ง ๕ เรื่องนี้ จะทรงพระราชนิพนธ์เรื่องใดก่อนหลังไม่มีหลักฐานปรากฎ
แต่สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพประทานความเห็นว่าคงจะทรงพระราชทานนิพนธ์เรื่องไชยเชษฐ์ก่อน
ส่วนเรื่องคาวีคงจะทรงพระราชนิพนธ์หลังสุด
เพราะสังเกตกระบวนการกลอนดีกว่าเรื่องอื่น ๆ
ที่มา: https://sites.google.com/site/thai044ssru/wicha-hlak-phasa/bth-thi-4-laksna-kha-praphanth
